De New Age beweging

Je zou de New Age beweging terecht “een manier van denken” kunnen noemen die in de afgelopen decennia “nieuwe” erkenning en aanhang heeft gekregen. Maar de leerstellingen zijn niet echt nieuw. De wijze Koning Salomon merkte ooit al op in Prediker 1:9-10: “Alles wat er gebeurd is, zal steeds weer gebeuren. En alles wat er gedaan is, zal weer worden gedaan. Er is nooit iets nieuw onder de zon. Soms gebeurt er iets waarvan de mensen zeggen: ‘Kijk, dit is iets nieuws.’ Maar dan is het lang geleden ook al gebeurd, voordat wij er waren.”

De New Age beweging heeft inderdaad haar wortels in oude religies, culten en filosofieën. Je kunt eigenlijk wel zeggen dat het begonnen is toen Adam en Eva de eerste hap van de verboden vrucht namen. Dat was het begin van de rebellie van de mens tegen God en de verheerlijking van zichzelf. Dit gaat tot op de dag van vandaag in allerlei vormen door.

In het hart van de New Age beweging staat de mens in al zijn zelfverklaarde glorie. Veel van de tegenwoordige strevingen van de New Age beweging komen uit de jaren ‘60 en ‘70, toen er veel werd geëxperimenteerd met geest- en bewustzijnsveranderende drugs. Mensen “zagen dingen” en “ervoeren dingen” waardoor ze op zoek gingen naar het antwoord op de grote levensvragen. Ze geloven dat de mens vol is van onbenutte krachten en wijsheid waar hij van afgesneden is, maar die werkelijkheid kunnen worden als je er maar ijverig en doelgericht naar zoekt. Uit deze bewustwordingsprocessen ontstond de beruchte atheïstische “God is dood”-propaganda. En, omdat God nu dood was, moest de mensheid maar ergens anders gaan zoeken naar antwoorden en hoop.

Waar kun je beter zoeken dan in je “zelf”? Niet alleen drugs werden als middel gebruikt. Ook filosofie, onderwijs en verschillende vormen van religie werden ingezet door de zoekers om de hogere regionen te vinden die volgens hen wel moesten bestaan. Sommige van deze religies werden hedendaagse culten, die de verbeelding stimuleren, en die het verlangen naar mystieke en spirituele ervaringen en naar verlichting van het “zelf” bevredigen. Dit alles vind je ook terug in oude systemen als gnosticisme, alchemie, mesmerisme, vrijmetselarij, mystiek, theosofie en spiritualisme.

De doctrines van het Christendom werden vervangen en geherdefinieerd. In plaats van het ware concept van de zonde zoals in 1 Johannes 5:17 (“Alle slechte dingen die je doet, zijn ongehoorzaamheid aan God (=zonde) ...”) kwam het idee dat je kan doen “wat goed voelt zolang je er niemand kwaad mee doet.”

In plaats van een correct begrip van de ware natuur van God als liefhebbende Vader, is het concept nu liefde is God, waardoor iedere uitdrukkingsvorm aanvaardbaar is en er praktijken worden veredeld die juist misschien wel afstotelijk zijn.

Invloeden van de New Age denkrichting, zo overduidelijk aanwezig in deze 21e eeuw, zie je terug in de kunsten, in het onderwijs, de psychologie, politiek en, uiteraard, religie.